Diagnoza porównawcza autyzmu z innymi zaburzeniami

Autyzm

Dziecko upośledzone umysłowo

Komunikacja werbalna i niewerbalna nie służy do kontaktów interpersonalnych. Język mówiony i komunikacja niewerbalne są zaburzone.

Mowa służy do komunikacji interpersonalnej. Rozumienie mowy zależy od stopnia upośledzenia umysłowego. Komunikacja niewerbalna kompensuje ograniczone możliwości ekspresji słownej.

Zaburzony rozwój społeczny nie odpowiadający wiekowi umysłowemu.

Rozwój społeczny odpowiedni do wieku umysłowego.

Sprawia poważne problemy wychowawcze, związane ze specyficznymi zachowaniami, stereotypiami – jest to niezależne od ilorazu inteligencji posiadanego przez dziecko.

Problemy z trudnymi zachowaniami i stereotypami są uzależnione od głębokości upośledzenia umysłowego poważne problemy jedynie w przypadku najgłębiej upośledzonych.

Nie tworzy głębszej więzi z matką i bliskimi osobami.

Dobry kontakt emocjonalny z matką i innymi osobami z otoczenia.

Rozwój postępuje skokami, jest nieharmonijny. Częste regresy.

Rozwój jest harmonijny i systematyczny, ograniczony jedynie stopniem upośledzenia.

Autyzm

Znaczne Zaniedbanie

Trudności językowe i w komunikowaniu się się obecne mimo prowadzenia terapii.

Szybka poprawa komunikacji werbalnej i niewerbalnej w wyniku nauczania.

Małe zainteresowanie rozwijaniem relacji społecznych szczególnie z rówieśnikami.

Wyraźne dążenie do nawiązania relacji z dorosłymi i dziećmi.

Poważne problemy z modyfikowaniem trudnych zachowań i stereotypii.

Problemy z trudnymi zachowaniami mogą być łatwo rozwiązane.

Współwystępuje z upośledzeniem umysłowym

Pewne związki z upośledzeniem
umysłowym, głównie na podłożu rodzinnym.

Zachowanie społeczne pozostaje zaburzone mimo prowadzenia terapii.

Po wprowadzeniu działań edukacyjnych szybki zwrot ku normalności, za wyjątkiem sytuacji, gdy u dziecka występują dodatkowe upośledzenia. Widoczne przystosowanie do normalnego życia.

Autyzm

Dziecko normalne, lecz
o opóźnionym rozwoju

Rozwój mowy – anormalny, rzadki, niekomunikatywny szczebiot. Nie reaguje na własne imię.

Ok. 9 miesiąca. – gaworzenie, szczebiot. Ok. 12 miesiąca życia – reaguje na swe imię i proste instrukcje.

Opóźnienie i duże trudności w nabywaniu słownictwa. Nie identyfikuje nazw z przedmiotami nawet używanymi na co dzień.

Opóźnione, ale regularne wzbogacanie słownictwa. Rozpoznaje nazwy używanych przedmiotów między 12 a 18 miesiącem życia.

Opóźnienie i duże trudności w przyswajaniu gramatyki języka ojczystego.

Około 24 miesiąca życia zaczyna tworzyć związki dwuwyrazowe i równoważniki zdań.

Zaburzona komunikacyjna funkcja mowy – mowa stereotypowa, liczne powtórzenia, echolalie bezpośrednie i odroczone.

Potrafi wykorzystać posiadane słownictwo i umiejętności językowe do komunikowania się z osobami ze swojego otoczenia.

Nie interesuje się otoczeniem i nie lubi zmian.

Wcześnie zaczyna interesować się otoczeniem, chętnie poznaje nowe miejsca i sytuacje.

Późno zaczyna nawiązywać relacje społeczne i są one płytkie. Więż z matką jest słaba, dziecko rzadko pozytywnie reaguje na obecność matki.

Nawiązuje pozytywną więź emocjonalną od 3 miesiąca życia.

Nie interesuje się normalnymi zabawkami, ale fascynuje się migocącymi światłami, wirującymi przedmiotami itp.

Już od 4-6 miesiąca życia interesuje się zabawkami.

Czasami opóźniony rozwój ruchowy.

Normalny przebieg rozwoju ruchowego

Autyzm

Specyficzne opóźnienie
w posługiwaniu się mową

Brak specyficznych, zlokalizowanych uszkodzeń neurologicznych.

Rzadkie przypadki współwystępowania uszkodzeń mózgu.

Poważne problemy na gruncie ekspresji i odbioru.

Poważne problemy z porozumiewaniem się są rzadkością.

Nie używa lub nie rozumie komunikatów niewerbalnych.

Normalne używanie i rozumienie gestów.

Znaczne zaburzenia reakcji społecznych – głównie z rówieśnikami.

Niewielkie trudności w kontaktach społecznych; dobre relacje z rówieśnikami

Mocno zaburzone zachowania zabawowe.

Dobra wyobraźnia zabawowa.

Poważne problemy na gruncie trudnych zachowań i stereotypii.

Niewielkie problemy z zachowaniem.

Współwystępuje z upośledzeniem umysłowym.

Brak związku z upośledzeniem umysłowym.

Problemy z komunikowaniem się i nawiązywaniem relacji społecznych są obecne przez całe życie.

Duże postępy w wyniku prowadzenia nauczania specjalnego – może w efekcie dogonić dzieci nauczane normalnie.